Hoe werkt een 3D-printer

De opkomst van printers die het mogelijk maken om in een volumetrisch formaat af te drukken, heeft de mogelijkheden van een persoon op verschillende werkterreinen enorm uitgebreid. Nu kunt u verschillende delen van elke complexiteit en configuratie thuis maken. Tegelijkertijd worden polymere materialen gebruikt voor het werk, die gemakkelijk in een winkel kunnen worden gekocht of online kunnen worden besteld.

Het afdrukproces zelf is echter een complexe reeks acties. Om moderne technologieën te begrijpen en het apparaat correct te gebruiken, moet u het werkingsprincipe kennen. Hiermee kunt u zien in ons artikel.

Een 3D-printer is, eenvoudig gezegd, een apparaat dat driedimensionale objecten maakt door laag voor laag af te drukken. Eerst wordt een model gevormd in een speciaal programma, vervolgens wordt het verwerkt met behulp van de zogenaamde G-codegenerator - het wordt verdeeld in horizontale lagen en omgezet in een digitale code. Dit laatste wordt een opdracht voor de printer, waar en hoe het materiaal moet worden aangebracht.

Het is een complexe structuur waarin de printkop alleen horizontaal beweegt. Door het materiaal in meerdere vlakken tegelijk aan te brengen, wordt een volumetrisch cijfer gecreëerd. Een figuur wordt gevormd op een speciale werktafel, die zorgt voor het verlijmen en fixeren van het polymeer.

Wanneer u een laag aanbrengt, zakt het oppervlak van de tafel een niveau lager - precies 1 laag dik en de printkop brengt de volgende laag aan totdat het object volledig is gemaakt.

BELANGRIJK! Tegenwoordig heeft 3D-printen toepassing gevonden op alle gebieden van menselijke activiteit: van constructie tot geneeskunde.

SLA-technologie

Voor begrip moeten verschillende mogelijke opties voor het aanbrengen van een polymeer materiaal om een ​​product te vormen worden overwogen. Een van dergelijke methoden is het gebruik van SLA-technologie:

1. Een polymeer of hars wordt in de houder gegoten, die hard wordt wanneer deze wordt blootgesteld aan een laserstraal.
2. Nadat het systeem is ingeschakeld, begint de laser langs de wagens te bewegen.
3. Op bepaalde contactpunten met de laser wordt het polymeer harder, de structuur verandert.
4. Capaciteit na het passeren van de laag daalt eronder en vormt een frame.

BELANGRIJK! Dit resulteert in heldere onderdelen met een hoge sterkte en kwaliteit van het materiaal, maar het gebruik van deze technologie is te duur.

SLS-technologie

Deze methode is gebaseerd op het gebruik van een laserstraal om een ​​deel voor laag te maken. Een rol met een platform is in het midden van de apparatuur geïnstalleerd. Hieruit dient een speciaal polymeermateriaal voor het vormen van het werkstuk. Na het aanbrengen van een dunne laag van de laser verlijmt gelijkmatig de polymeergebieden, waarbij één niveau wordt gevormd. Het duurt dus verschillende cycli tot de voltooide vorm.

Deze optie is iets gecompliceerder in uitvoering, maar niet minder in nauwkeurigheid. De kosten zijn gemiddeld lager in vergelijking met andere versies.

DLP-technologie

De DLP-afdrukoptie is een relatief nieuwe uitvinding op het gebied van 3D-modellering, maar het principe is bijna hetzelfde als de hierboven gepresenteerde methoden. Het moet duidelijk zijn dat bij DLP-afdrukken een hoofdstrook met LED's eraan wordt bevestigd in plaats van een laserconfiguratie, zoals bij SLA-technologie. Hierdoor kunt u niet alleen het proces versnellen, uitstekende kwaliteit krijgen, maar ook op apparatuur besparen. De gepresenteerde versie is een verbeterde versie en neemt een leidende positie in.

EBM-technologie

Een andere optie die wordt gebruikt op het gebied van bulkprinten is de ontwikkeling van EBM. De technologie omvat het gebruik van gerichte stralen van de zenders (elektronenkanonnen). Vanwege de hoge temperatuur die wordt verkregen bij verwarming door een stroom stralen, begint het materiaal te smelten en kun je vervolgens een product met verschillende configuraties en afmetingen vormen. De temperatuur kan oplopen tot 1000 ° C, waardoor zelfs met sommige metalen kan worden gewerkt.

BELANGRIJK! Het belangrijkste voordeel van deze methode is hoge snelheid en hoge prestaties, wat uiterst nuttig is voor hoge werksnelheden en grootschalige productie.

Om de interoperabiliteit van alle systemen te garanderen, is het noodzakelijk om de afdrukparameters goed te beheren en de techniek aan te passen. Om de werking van een 3D-printer te regelen, zijn er verschillende programma's en toepassingen. De belangrijkste manier is om de instellingen van de software te gebruiken die op de computer is geïnstalleerd. Hiermee kunt u de volgende parameters aanpassen:

1. De temperatuur van het mondstuk waaruit het polymeermateriaal wordt geleverd voor de vervaardiging van het model.
2. Desktoptemperatuur voor betere hechting van het materiaal op het oppervlak.
3. De snelheid en intensiteit van de polymeervoeding naar het werkoppervlak. Deze parameter verbetert ook de toepassing van lagen.
4. Het werk van elektromotoren voor de beweging van de drukmachine.

Er zijn ook speciale programma's die codering gebruiken om te communiceren met controllers en de besturingsworkflow.

Hoe modellen te maken voor 3D-pechaty

Om een ​​dergelijk complex proces te garanderen, moeten speciale modellen worden gebruikt waarop het toekomstige product zal worden gebouwd. Als u net begint met het beheersen van de technologie, moet u leren standaardprogramma's en -toepassingen te gebruiken. Gewoonlijk wordt de set geleverd met een installatie-cd met basisuitrusting en een set kant-en-klare figuren.

U kunt de toepassing op internet vinden of online een cijfer maken. In dit gedeelte moet u worden getraind om de basisprocedure te begrijpen. Daarna kunt u proberen uw eigen lay-out te maken voor toekomstige details. Het programma converteert zelf het bestandsformaat en stuurt het af om af te drukken.